Dit gedicht is geschreven door Jildau nadat haar opa was overleden

ZE ZEGGEN WEL……


Ze zeggen wel
dat liefde een kracht is
die het onmogelijke waar kan maken
maar er zijn zoveel dingen
die onze kracht te boven gaan.
Mensen van wie we houden
zouden wat ons betreft
niet mogen doodgaan.
Maar toch gebeurt het
en we kunnen het niet voorkomen.
We bidden om beterschap
voor mensen die ernstig ziek zijn,
maar we weten ook
dat wat wij willen niet altijd gebeurt.


En dan soms, zomaar ineens
zien we de dood van dichtbij.
Dan schrikken we op
Wankelt het gevoel van:
ons kan niets gebeuren.


Soms zomaar ineens
verliezen we mensen
van wie we houden
Zijn we verdrietig en kwaad:
Waarom nou juist hij of zij !!

Bedankt God
voor wat we “liefde” noemen
Een golf van warmte
door de wereld
Een kracht die mensen
vleugels geeft.
Een vonk die je hart
in vuur en vlam zet.
De muren afbreekt
En wonden heelt.


Bedankt God
Dat er mensen zijn
Die van ons houden
Die met warmte aan ons denken
Bij wie we altijd terecht kunnen
Die alles zullen doen
Om ons te helpen
En die pas gelukkig zijn
Als het ons goed gaat.


Lieve opa, jij bent nu op een plaats
Waar je rust zult vinden
Wij hier samen met elkaar en
We zullen jou nooit vergeten.
Rust zacht.


JILDAU