Pijn, in mijn hart
Alleen, met al mijn smart,
Verward, met dat ellendige gevoel,
Alleen, dat is wat ik me nu voel,
Gedachten, spoken door mijn hoofd,
Eenzaam, niemand heeft het ooit geloofd,
Verlangen, juist naar dat wat er niet is,
Dromen, over de dingen die ik mis,
verloren,
Zo voel ik me nu, en heel alleen
Verdriet,
Ik wil het niet delen, maar ik kan ‘t niet alleen
Geluk,
Dat dacht ik te hebben, maar het ging heen
Steun,
Heb ik heus wel, krijg t van iedereen
Ik wil je zo graag zeggen,
Wat ik voor je voel.
Wat jij voor mij betekend,
Je weet wel wat ik bedoel.
Laat anderen maar beweren,
Dat liefde over gaat.
Maar ik weet wel beter,
Jij bent het mooiste wat bestaat.
 
Liefde kan mooi zijn, en heel erg fijn
Maar soms doet zelfs de liefde je pijn
Waarom dat gebeurd is nog steeds de vraag
Soms wordt die “fijne” wereld ineens heel vaag
Het verstoord dan dat prettige gevoel
En maakt je verward, je ziet dan even geen doel
Maar er zijn ook momenten dan verdrijft de zonneschijn de pijn
En heb je het heel gezellig, zonder treurnissen of pijn
Dan kan je het goed met elkaar vinden. en kan je alles aan
Je denkt alles voor te zijn, en het te kunnen verslaan
Zo zou het moeten zijn, samen sterk staan, samen één
Maar helaas gebeurd dat veel te weinig, en voel je je weer alleen
Wanneer je om je heen kijkt,
Zo de wijde wereld in.
Krijg je dan ook niet het gevoel,
Soms tegen beter weten in.
Dat je wilt vluchten voor je fouten,
Alles zomaar wil laten gaan.
Gewoon opnieuw beginnen,
Een andere weg inslaan.
Maar opeens dan wordt je wakker,
Je ontwaakt weer uit je droom.
En ziet de waarheid onder ogen,
Voor je fouten kan je niet wijken,
Dus accepteer ze maar gewoon.